Είναι στο σύννεφο, είναι μέσα στο πηγάδι. Είναι στο χιόνι και στα φρούτα του μαγιου. Είναι στα μάτια, είναι στο ουράνιο τόξο. Είναι στον πάγο, στον ατμό του τηγανιου. Είναι στη λίμνη, είναι στη γη, είναι στο στόμα. Ο άνθρωπος είναι νερό που περπατάει και προχωράει απ'του πλακούντα τα νερά κι ως τα νερά του τελευταίου ιδρώτα πάει.. Αιε, το νερό είναι στοιχείο και στοιχειό... Είδα πόλεις να βαδίζουν στο σκοτάδι για να γεμίσουν τους κουβάδες τους με φως. Είδα το μόσταρ, είδα το βελιγράδι. Είδα το δούναβη να γέρνει τυφλός. Ο άξιος, ο αχελώος και η κερκίνη είναι αιχμάλωτοι πολέμου στις τιμές του χρηματιστηρίου και της βιομηχανίας και θα ξερνανε ομολογίες φριχτες.. Αιε το νερό είναι στοιχείο και στοιχείο... Μα όταν κάποτε θα υψωθεί η ευχή τους, να πλημμυρίζουν τα νερά, να εκραγούν, θα πάρουν από κει ψηλά όσα ζήτησαν, όσο νερό θα χρειαστεί να ξεπλυθουν. Οποίος βρομιζει το νερό, βρομιζει ο ίδιος, και λένε πως το παρατσούκλι του θεού κάποιο μεγάλη φασαρία είναι εκεί πάνω "η φασαρία των νερών στους ουρανούς".. Αιε, το νερό είναι στοιχείο και στοιχειο... Δίκαια θα ξαφνιάστέη εκείνος που θα ακούσει δυναστα στου κάτω κόσμου τις οθόνες την πρώτη ερώτησ "ποιον έχεις ξεδιψασει;" καθένας μας θα ζυγιστεί με σταγόνες...
Το νερό
χρήστος θηβαίος
No comments :
Post a Comment
through your eyes