Introduction

Introduction

Introduction

Close your eyes and begin to relax. Take a deep breath, and let it out slowly. Concentrate on your breathing. With each breath you become more relaxed. Imagine a brilliant white light above you, focusing on this light as it flows through your body. Allow yourself to drift off as you fall deeper and deeper into a more relaxed state of mind. Now as I count backward from ten to one, you will feel more peaceful, and calm. Ten. Nine. Eight. Seven. Six. You will enter a safe place where nothing can harm you. Five. Four. Three. Two. If at any time you need to came back, all you must do is open your eyes. One.
Regression

Friday, August 28, 2009

When you say nothing at all..

And then it hit me.. I wasn't going to see him again, to sleep in his arms again, to feel his breath on my neck again, for at least another two months.. And at that point i dissolved into tears wishing he was there to make all the pain go away..

Thursday, August 6, 2009

Tuesday, August 4, 2009

Χωρίς τίτλο (2)..

Από κάμπους και βουνά
από λίμνες κι από δάση
βάδισα για να σε βρω, η καρδιά μου πριν γεράσει
Να σε βρω και να σε χάσω
να με αλλάξω, να σου μοιάσω, μόνο τότε θα ησυχάσω
Από δρόμους σκοτεινούς
και σοκάκια ξεχασμένα
βάδισα για να σε δω, μα τα χέρια μου δεμένα
Είχα την καρδιά στο στόμα
και τα πόδια μου στο χώμα
πόσο θα κρατήσει ακόμα;

Ε,ε,ε,ε
ταξίδι για να σε βρω
Ο,ο,ο,ο
φωνάζω να μ' ακούσεις

Από χώρες μακρινές
από πόλεις στοιχειωμένες
από τον ωκεανό
κι από φυλακές κλεισμένες
Είχα την αυγή σημάδι
όταν έπεφτε σκοτάδι
κι όλα αυτά για ένα χάδι

Ε,ε,ε,ε
ταξίδι για να σε βρω
Ο,ο,ο,ο
φωνάζω να μ' ακούσεις

Πέρασε πολύς καιρός κι έχω αρχίσει να φοβάμαι
πως σε δάση και βουνά μονάχος μου θα κοιμάμαι
Έτσι, σε λιμάνι δένω
με το φως μου αναμμένο, πάντα θα σε περιμένω

Λεωνίδας Μπαλάφας - Ταξίδι για να σε βρω

Χωρίς τίτλο (1)..


Μεσάνυχτα στο ξέφωτο στην έρημη πλατεία
φωνάζω πια δε σ’ αγαπώ και η φωνή μου σταματά
σε κάτι κτίσματα παλιά
και ξανακούω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ

Ξαναφωνάζω δυνατά κι είπα ξανά δε σ’ αγαπώ
με μια φωνή σαν κεραυνό στη μαύρη ησυχία
να ξανακούσω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ

Μα ίσως πήγα πιο κοντά ή πήγα κάπως μακριά
και δε λειτούργησαν καλά της νύχτας τα ηχεία
και κάπου χάθηκε το πια, και δεν ακούστηκε το πια
κι απ’ τις φωνής μου την ηχώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ
άκουγα μόνο σ’ αγαπώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ…


Δημήτρης Μητροπάνος & Λάκης Παπαδόπουλος - της νύχτας τα ηχεία