Σεβασμος στον Καλλιτεχνη!!!!

Σεβασμος βεβαια, εννοειτε..

Τι γίνεται όμως όταν ο καλλιτέχνης νομίζει ότι ειναι και ο πρώτος, ο αλάνθαστος ο σουπερ υπερ καλλίφωνος, ενώ η πλειοψήφια των θαμώνων του μαγαζιού του πετάει τομάτες;

Νομίζω ότι το βίντεο τα λέει όλα..

Δυστυχώς...

Και δυστυχώς δε μιλάω για τραγουδιστές και για μαγαζιά...

Δυστυχώς...

Για σενα ;) (28 και 15 μέρες)

Sometimes I dream with open eyes,
I dream of falling in love.

To be in love
Must be the sweetest feeling that a girl can feel
To be in love...
To live a dream
With somebody you care about like no one else.
A special man... A dearest man
Who needs to share his life with you alone.
Who'll hold you close and feel things
That only love brings
To know that he is all your own

To be my love,
My love must be much more than any other man
To be my love...
To share my dream
My hero, he must take me where no other can
Where we will find a brand new world
A world of things we've never seen before
Where silver suns have golden moons
Each year has thirteen Junes
That's what must be for me...
To be in love...

Lynn Minmei - To be in love

Ήθελα.... (28 και 13 μέρες)

Baby you turn your lovelight down
And I don't know, just how long I can stick around
Gonna need more, and it ain't just physical
I dunno what I can do, if I've found that
It ain't love this time around..

Sometimes.. (28 και 1 μερα)

Μερικές φορές οι γονείς ξεχνούν οτί είσαι παιδί τους..
Μερικές φορές οι γονείς σου φορτώνουν τα προβλημάτα τους ξεχνώντας ότι κι εσύ έχεις τα δικά σου..
Μερικές φορές οι γονείς δεν καταλαβαίνουν ότι θέλεις να έχεις κι εσύ μια σειρά στη ζωή σου..
Μερικές φορές οι γονείς ξεχνούν πώς σε μεγάλωσαν και τι σου έμαθαν..
Μερικές φορές οι γονείς δεν πιστεύουν ότι μπορείς κι εσύ να έχεις δική σου γνώμη και να μην ταιριάζει με τη δική τους..
Μερικές φορές οι γονείς πιστεύουν πως μόνο αυτοί έχουν δικάιωμα στην ξεκούραση, στη δουλειά ή σε ότι άλλο..
Μερικές φορές οι γονείς τα θέλουν όλα δικά τους απλά και μόνο επειδή σε μεγάλωσαν..
Μερικές φορές οι γονείς απλά απαιτούν και ξεχνούν..

Μερικές φορές τα παιδιά σταματάνε να τα ανέχονται όλα αυτά..

Οκ..

"δεν εχω κατι μαζι σου, ουτε σου κραταω κακια για οτι εχεις κανει.. Απλα δε με συγκινει τιποτα πλεον.. Δεν με ηρεμεις.."
"οταν ειμαστε μαζι και απλα σ'εχω στην αγκαλια μου.."
"δε μου φτανει μονο αυτο.. Με εκνευτιζει και το παραμικρο που κανεις.."
"..κανω τα παντα για σενα, σου δινω τα παντα, επειδη το θελω καο νιωθω, και ετσι μου βγαινει, δεν προσπαθω γι'αυτο.."
"θελω παραπανω.."

Δεν είμαι μπάζο..

Το να κάνεις έρωτα με κάποιον δε σημαίνει να μοιράζεσαι μαζί του τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις σου και να τις πραγαματοποιείται μαζί; Να κάνεις μαζί του σεξ και να έχει σημασία ότι είναι αυτός εκεί και όχι κάποιος άλλος στη θέση του; Να είστε και οι δύο εκεί και να το νιώθετε αυτό που κάνετε και να το θέλετε και οι δύο; Αυτό δεν είναι έρωτας; Κι αν τα κάνεις όλα αυτά και λές ότι δεν είναι τότε γιατί τα κάνεις; μόνο και μόνο για να τα κάνεις; Από ανάγκη δική σου; Από υπόχρεωση; Γιατί;

(Δε μιλάω για τις "σχέσεις" μιας βραδιάς προφανώς)

In a kingdom far far away..

Πήρα το αεροπλάνο κι έφυγα.. Έτσι απλά.. Μακριά.. Ευτυχισμένη..

You are the sun
You are the only one
My heart is blue
My heart is blue for you
Be my, be my, be my little
rock and roll queen
Be my, be my, be my little
rock and roll queen

The subways - rok & roll queen

Νάνι, νανι..

Ποσο λογικο ειναι να κοιτας το σκιτσο που εφτιαξες απο τη φωτογραφια του το βραδυ για να σε παρει ο υπνος?

Rainy days...

Η βροχή έξω πέφτει ασταμάτητα.. Εσύ μέσα στο σαλόνι με μόνη παρέα κάποια κεριά που τρεμοπαίζουν, τη χαζεύεις.. Ακόμα κι αυτές οι στάλες βροχής έχουν παρέα η μία την άλλη.. Ξεκινάνε μαζί το ταξίδι τους, καταλήγουν μαζί στο κρύο έδαφος, η μία δίπλα ή μέσα στην άλλη καιστο τέλος ενωμένες όλες μαζί σαν ένα μικρό ρυάκι, κυλάνε προς το άγνωστο, μαζί.. Κι εσύ μόνη στο σαλόνι με παρέα κάποια κεριά που τρεμοπαίζουν...

superbilly

Τόσο μακριά κι όμως τόσο κοντά..

Αυτό το γέλιο σου μεθά
όποιον βρεθεί να το κοιτά
θάβει τον πόνο και δίνει χαρά
βάζει φωτιά στην καρδιά
Αυτή η ματιά σου διαπερνά
κάθε ψυχή που συναντά
της βάζει χρώμα
την παίρνει αγκαλιά
να μη φοβάται άλλο πια

Κοίτα, η νύχτα πάλι σε κοιτά
κι άσχημη μοιάζει, λίγο μιλά
για να ζηλεύουν τα πουλιά
όταν χαράζει

Αυτή η φωνή σου τραγουδά
όσα ο νους μου δε τολμά
να τα πιστέψει
μα πρώτη φορά
τα βλέπει για αληθινά
Όταν το χάδι σου δειλά
σε κάποιο σώμα περπατά
σβήνει τον κόσμο
και δίνει φτερά
για να πετάξει μακριά

Λεωνίδας Μπαλάφας - ερωτική εξομολόγηση

Who's afraid of flying now?

Δευτέρα βράδυ στο intercity για αθήνα.. Τα φώτα χαμηλωμένα.. έχω ξαπλώσει εδω και καμια ώρα και κοιμάμαι.. απέναντι μου ένασ άλλος κύριος κοιμάται στη θέση του.. το τρένο σταματάει στη δράμα.. κόσμος μπαίνει, κόσμος βγαίνει.. ανοίγει η πόρτα του διαμερισματός μας και μπαίνει ένα...άρωμα.. την ακούω που λέει ότι χρειάζεται φως για να τακτοποιήσει τα πράγματα της.. ευτύχως δε βρίσκει πως ανάβει.. βρίσκει το εισητήριο της.. έρχεται προσ το μέρος μου.. με σκουντάει.. "κοπελιά είναι η θέση μου εδώ".. με ξυπνάει κακήν κακώς, χωρίς ούτε ένα συγγνώμη, ενώ υπάρχουν ήδη δυο θέσεις άδειες και θα μπορούσε να βολευτεί μέχρι να ξυπνήσω.. εξάλλου η επόμενη στάση ήταν στη θεσσαλονίκη, δυο ώρες μακριά.. ένας φίλος της είχε θέση στο διπλανό διαμερίσμα "έχει άδειες θέσεις δίπλα" της λέει αυτός.. "έλα μωρέ να κάτσεις εδώ".. εντάξει λέω θα κάτσουν θα σωπάσουν αφού είδαν ότι δυο άνθρωποι προσπαθούν να κοιμηθούν.. Όχι μόνο δεν σώπασαν αλλά αποφάσισαν να πούνε τα νέα μιας δεκαετίας εκείνη την ώρα!!! και εμείς να είμαστε κουρασμένοι και αυτοί να συνεχίζουν!!! Ήταν πραγματικά η πιο αγενής γυναικα που έχω γνωρίσει ποτέ μου.. και το κακό είναι ότι ειναι εκλεγμένη κάπου στην παρούσα κυβέρνηση!!! Αν όλοι οι εκλογικοί μας αντιπρόσωποι είναι τόσο αγενής και ασεβής, τότε καλύτερα να μασ κυβερνάει το χάος!

(κατά τη διάρκεια του ταξιδιού με ξύπνησε άλλες δύο φορές για να μου πει ότι θα αλλάξει θέση να μαζευτώ κι εγω!!!!)

Άντε νάνι τώρα..

"Να εχω κι εγώ την ησυχία μου έστω και για λίγο τουλάχιστον όταν γυρίσω"
σ'ευχαριστώ :*:*

I owe it all to you..

Κυριακή.. Ξύπναγαμε αγκαλιά.. Τρώγαμε πρωινό συζητώντας τι θα κάνουμε την υπόλοιπη μέρα.. Χαζόμαζεύαμε το σπίτι ενώ εγώ μαγείρευα κι εσυ άλλαζες σιντι στον υπολογιστή.. Τρώγαμε το μεσημέρι βλέποντας supernatural (:p) και το απόγευμα βαριόμασταν και δεν είχαμε τι να κάνουμε και τελικά μέναμε μέσα και βλέπαμε ταινία αγκαλιά..
Μου λείπουν οι κυριακές μαζί σου...

Win some, lose some..

Win him, lose her..
Win her, lose him..
Can't i just have both??
Or is it too much to ask??

Στη ζεστή κούπα της ζωής σου, μη στάξει ούτε σταγόνα πικρού..

Απόψε είπα δε θα πιω, δε θα καπνίσω
είπα για ύπνο πως θα πέσω από νωρίς
θα βγω βιτρίνες βιαστικά να σεργιανίσω
σε θέλω τόσο, μα να έρθεις δε μπορείς.

Ήπια καφέ στην κουνιστή την πολυθρόνα
φόρεσα πρόχειρα ένα τζίν κι ενά μπουφάν
τα μάτια θέλαν τη δική δου την εικόνα
δυο δάκρυα σκούπισα που αρχίσαν να κυλάν.

Βγήκα στο δρόμο, με κοιτούσαν, δεν κοιτούσα
είχε υγρασία, ο καιρός ήταν νοτιάς
ένιωθα μέσα μου βαθιά ότι πονούσα
μου λειπε η ζέστη της δικής σου αγκαλιάς.

τα δάχτυλα μου που σφιγγόνταν μες την τσέπη
θα 'θελα να 'πιάναν το χέρι σου απαλά
σε λαχταράω μα υπάρχουν κάποια πρέπει
κάποιες ανάγκες, κάποια μεν και κάποια αλλά.

Μπορεί δυο ώρες να γυρνούσα, δε θυμάμαι
μπηκα στο σπίτι και σερβίρισα ποτά
το δώρο σου έβαλα στο χώρο που κοιμάμαι
αφού όμως κάπνισα τρία απανωτά.


Μαργαρίτης Θ. Τσιφουτίδης - Μια νύχτα μακριά σου
(Α' βραβείο στους 19ους ποιητικούς αγώνες Δελφών 2004)

When you say nothing at all..

And then it hit me.. I wasn't going to see him again, to sleep in his arms again, to feel his breath on my neck again, for at least another two months.. And at that point i dissolved into tears wishing he was there to make all the pain go away..

ΝΒ

Ένας χρόνος πέρασε..

Τι θες;

Είναι σπίτι.. Το μόνο που θες είναι μια γλυκιά καληνύχτα.. Να τον ακούσεις να σου μιλάει με εκείνη τη γλυκιά φωνή που σου μίλαγε χτες.. Ή έστω απλά να σου μιλάει.. Να καταλάβεις ότι του έλειψες.. Το μόνο που παίρνεις όμως είναι ένα ξερό καληνυχτα μέσα από τον υπολογιστή.. Ένα ξερό και ξένο καληνύχτα.. και πας και πάλι για ύπνο με δάκρυα στα μάτια..

Λείπεις...

Είσαι μόνη σ'ένα σπίτι και κάνεις μια λάθος κίνηση και δεν μπορείς να κουνήσεις και φοβάσαι και θέλεις να πάρεις ένα και μόνο άτομο που ξέρεις ότι δε θα σου θυμώσει να του το πεις αλλα δεν μπορείς και σε πιάνουν τα κλάματα και πονάς και τρομοκρατείσαι και οι τεσσερις τοίχοι κλείνουν γύρω σου και δεν μπορείς να ανασάνεις και το μόνο που σκέφτεσαι είναι αν θα τον αφήσουν τελικά να πάει να ξεκουραστεί και πόσο θα ήθελες να άνοιγε η πόρτα και να είναι αυτός και τότε ακούς το τσίριγμα των φρένων από έξω και κοιτάς ενστικτωδώς από το παράθυρο νομίζοντας ότι ήρθε σπίτι όπως παλιά μόνο και μόνο για να δεις ένα αυτοκίνητο που δεν ξέρεις και να συνειδιτοποιήσεις ότι δε θα ξαναέρθει στο σπίτι σας για πολύ καιρό ακόμα και αφήνεις τον εαυτό σου να παρασυρθεί από το κύμα συναισθημάτων που τόσο καιρο έπνιγες μέσα σου και κοιμάσαι τελικά με δάκρυα στα μάτια..

Κι από το άλλο...

Μια παραλία.. Ένα τραγούδι.. Ένας ψίθυρος.. Δυο βλέμματα.. Δυο ανείπωτες λέξεις.. Ένα φιλί.. Μια φωτογραφία.. Ένα τηλεφώνημα..

Στιγμές που θα κρατήσουν για πάντα..